T.C. İÇİŞLERİ BAKANLIĞI
WEB SİTESİ GİZLİLİK VE ÇEREZ POLİTİKASI
Web sitemizi ziyaret edenlerin kişisel verilerini 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu uyarınca işlemekte ve gizliliğini korumaktayız. Bu Web Sitesi Gizlilik ve Çerez Politikası ile ziyaretçilerin kişisel verilerinin işlenmesi, çerez politikası ve internet sitesi gizlilik ilkeleri belirlenmektedir.
Çerezler (cookies), küçük bilgileri saklayan küçük metin dosyalarıdır. Çerezler, ziyaret ettiğiniz internet siteleri tarafından, tarayıcılar aracılığıyla cihazınıza veya ağ sunucusuna depolanır. İnternet sitesi tarayıcınıza yüklendiğinde çerezler cihazınızda saklanır. Çerezler, internet sitesinin düzgün çalışmasını, daha güvenli hale getirilmesini, daha iyi kullanıcı deneyimi sunmasını sağlar. Oturum ve yerel depolama alanları da çerezlerle aynı amaç için kullanılır. İnternet sitemizde çerez bulunmamakta, oturum ve yerel depolama alanları çalışmaktadır.
Web sitemizin ziyaretçiler tarafından en verimli şekilde faydalanılması için çerezler kullanılmaktadır. Çerezler tercih edilmemesi halinde tarayıcı ayarlarından silinebilir ya da engellenebilir. Ancak bu web sitemizin performansını olumsuz etkileyebilir. Ziyaretçi tarayıcıdan çerez ayarlarını değiştirmediği sürece bu sitede çerez kullanımını kabul ettiği varsayılır.
Web sitemizi ziyaret etmeniz dolayısıyla elde edilen kişisel verileriniz aşağıda sıralanan amaçlarla T.C. İçişleri Bakanlığı tarafından Kanun’un 5. ve 6. maddelerine uygun olarak işlenmektedir:
Web sitemizi ziyaret etmeniz dolayısıyla elde edilen kişisel verileriniz, kişisel verilerinizin işlenme amaçları doğrultusunda, iş ortaklarımıza, tedarikçilerimize kanunen yetkili kamu kurumlarına ve özel kişilere Kanun’un 8. ve 9. maddelerinde belirtilen kişisel veri işleme şartları ve amaçları kapsamında aktarılabilmektedir.
Çerezler, ziyaret edilen internet siteleri tarafından tarayıcılar aracılığıyla cihaza veya ağ sunucusuna depolanan küçük metin dosyalarıdır. Web sitemiz ziyaret edildiğinde, kişisel verilerin saklanması için herhangi bir çerez kullanılmamaktadır.
Web sitemiz birinci ve üçüncü taraf çerezleri kullanır. Birinci taraf çerezleri çoğunlukla web sitesinin doğru şekilde çalışması için gereklidir, kişisel verilerinizi tutmazlar. Üçüncü taraf çerezleri, web sitemizin performansını, etkileşimini, güvenliğini, reklamları ve sonucunda daha iyi bir hizmet sunmak için kullanılır. Kullanıcı deneyimi ve web sitemizle gelecekteki etkileşimleri hızlandırmaya yardımcı olur. Bu kapsamda çerezler;
İşlevsel: Bunlar, web sitemizdeki bazı önemli olmayan işlevlere yardımcı olan çerezlerdir. Bu işlevler arasında videolar gibi içerik yerleştirme veya web sitesindeki içerikleri sosyal medya platformlarında paylaşma yer alır.
Oturum Çerezleri (Session Cookies) |
Oturum çerezleri ziyaretçilerimizin web sitemizi ziyaretleri süresince kullanılan, tarayıcı kapatıldıktan sonra silinen geçici çerezlerdir. Amacı ziyaretiniz süresince İnternet Sitesinin düzgün bir biçimde çalışmasının teminini sağlamaktır. |
Web sitemizde çerez kullanılmasının başlıca amaçları aşağıda sıralanmaktadır:
Farklı tarayıcılar web siteleri tarafından kullanılan çerezleri engellemek ve silmek için farklı yöntemler sunar. Çerezleri engellemek / silmek için tarayıcı ayarları değiştirilmelidir. Tanımlama bilgilerinin nasıl yönetileceği ve silineceği hakkında daha fazla bilgi edinmek için www.allaboutcookies.org adresi ziyaret edilebilir. Ziyaretçi, tarayıcı ayarlarını değiştirerek çerezlere ilişkin tercihlerini kişiselleştirme imkânına sahiptir.
Kanunun ilgili kişinin haklarını düzenleyen 11 inci maddesi kapsamındaki talepleri, Politika’da düzenlendiği şekilde, ayrıntısını Bakanlığımıza ileterek yapabilir. Talebin niteliğine göre en kısa sürede ve en geç otuz gün içinde başvuruları ücretsiz olarak sonuçlandırılır; ancak işlemin ayrıca bir maliyet gerektirmesi halinde Kişisel Verileri Koruma Kurulu tarafından belirlenecek tarifeye göre ücret talep edilebilir.
Osmanlı İmparatorluğunun çöküş dönemindeki yenileştirme çalışmaları, idare sistemini de etkilemiş ve bunun sonucundan bir Mahalli İdare Birimi olan İl Özel İdareleri , Osmanlı İdare sistemine Fransa modeli olarak girmiştir. İlk defa 22 Eylül 1858 tarihli ‘‘Vali , Mutasarrıf ve Kaymakamlıkların vazifelerini şamil Talimat ” name ile Ülke ;eyalet , kaza ve kariye’lere ayrılmış ,eyaletin idareleri Valilere , kaza (liva,sancak)ların idaresi Kaymakamlara verilmiştir.Müstakil sancaklar yani eyalete bağlı olmayan sancaklar ise ,birer Mutasarrıf idaresine terkedilmiştir. Eyaletlerdeki sıkı merkeziyet ,hem merkezden işlerini artırıyor ve hem de mahalli işleri aksatıyordu.Bunları önlemek amacıyla yeni düzenlemeler getirilmek istenmiştir.
Bugünkü İl Özel İdarelerimizin temeli , 1864 tarihli ‘‘ Teşkili Vilayet Nizamnamesi ” ne göre illerin kuruluşu ile ortaya çıkmıştır. 19. Yüzyıl sonlarında çeşitli karışıklıklara sahne olan Nis, Silistre ve Vidin eyaletleri birleştirilerek , (Tuna Vilayeti) adıyla yeni bir düzenlemeye kavuşturulmuştur.Böylece Osmanlı İmparatorluğunun taşra idaresinde ‘‘ Eyalet sisteminden ‘‘İl”sistemine geçişin ilk adımı atılmıştır. İl Özel İdaresine , idare tarihimizde ilk kez 1864 yılında Tuna Vilayeti için çıkarılan Vilayet Nizamnamesinde yer verilmiştir.Bu tüzük (Nizamname), sonradan bütün İl’ler için geliştirilmiştir. Dört yıllık bir uygulamadan sonra bu tüzük 1870 tarihli ‘‘ İdare-i Umumiyeyi Vilayet Nizamnamesi ” ile yürürlükten kalkmıştır.Bu yeni tüzükte İl Özel İdarelerine ilişkin düzenlemeler korunuyor.,bunun yanında meclisin görevleri ;hastane , ıslah hane yapımı ve onarımı ,kamu yararına sözleşme giderlerini görüşmek ve eğitimi yaygınlaştırmak gibi eklerle genişletiliyor.meclisin toplamı zamanı ve görüşme ,karar nisapları da tüzükte belirtilmiştir.
Ayrıca bilgilerine başvurmak üzere daire müdürlerinin mecliste bulunmaları da öngörülmektedir. Her iki tüzüğe göre de Özel İdarelerin tüzel kişiliği , kendi mali kaynakları ve bütçesi söz konusu değildir.Bu nedenle tüzükler çerçevesinde İl Özel İdaresi , henüz tam bir Mahalli İdare kuruluşu niteliği kazanabilmiş değildir. Daha gelişmiş bir Mahalli İdare anlayışı ,ilk kez 1876 Anayasasında görülmektedir.Bu Anayasada genel Meclisin yılda bir kez il merkezinde toplanacağı , üye seçimlerinin ve Genel meclisin görevlerinin özel bir kanunla tespit edileceği belirtilmiştir.Ancak hazırlanması gereken kanun ,( Teşkili Vilayet Kanunu) adıyla ele alınmışsa da II. Abdülhamit’in Millet Meclisini dağıtmasıyla bu kanunda çıkartılmamıştır. 1908 Yılında İkinci Meşrutiyetin İlanıyla 1876 Anayasası yeniden yürürlüğe konulmuştur.Bu dönemde İl’lerde genel meclis toplantıları yapılmış ve Vilayet Kanunu da yeniden ele alınmıştır.Tasarı iki bölümden oluşuyor.Birinci bölüm İl’in genel idaresini ,ikinci bölüm ise İl Özel İdaresini kapsamaktadır. Ancak hükümetçe hazırlanan tasarı encümence değişikliğe uğratılmış , uzun tartışma ve görüşmeler yol açmıştır.Bu görüşmeler 1912 yılına kadar aralıklı olarak devam ettikten sonra ‘‘ İdare Hususiyeti Vilayet”şeklinde ikiye ayrılarak meclise tekrar sevk edilmiştir.mecliste tasarı görüşülürken Balkan Savaşı çıktığı için meclis tatil edilmiştir.Hükümet bu tasarıda bazı değişiklik yaparak ‘‘İdare-i Umumiye-i Vilayet Kanunu Muvakatı ” adıyla 13 Mart 1913 tarihinde yürürlüğe koymuştur. Bu geçici Kanun iki bölümdür birinci bölüm 1-74 maddeler arası İllerin Genel İdaresini düzenlemektedir.